Greece: New smear campaign against NGOs working with asylum seekers
Greek authorities engaged in a new smear campaign against major international NGOs working on the rights of asylum seekers, one day after the HR Commissioner‘s action “Council of Europe: Greece must effectively investigate Pylos shipwreck; response by migration minister” (https://www.amna.gr/…/Council-of-Europe-Greece-must…) and three days after “EU Ombudsman asks Frontex about role in rescue operations after Greek boat tragedy” (https://www.ombudsman.europa.eu/en/press-release/en/172857). Below is a related Greek press summary by UNHCR
—–
Hellenic Police uncovered a smuggling ring of illegal migrants with the involvement of two NGOs; How more than 4,000 irregular migrants from Türkiye were smuggled through Lesvos within 10 months
The Hellenic Police revealed late this afternoon the discovery of two organizations that constituted an organized criminal network, whose members were systematically active in facilitating the illegal entry of foreign nationals into Greek territory through Lesvos. These organizations were found to involve 21 people, including members of an international organization and a non-governmental organisation and residents of a Closed Controlled Facility on the island of Lesvos. Also 16 other persons are included in the criminal case that has been formed.
A criminal investigation was conducted from September 2022 to 25 July 2023, regarding the migratory flows-arrivals recorded in the area of responsibility of the Lesvos Police Directorate, during the period from 01-09-2022 to 30-04-2023. As the investigation revealed, during this period, 139 migratory flows arrived on Lesvos, during which 4,050 third country nationals entered the island. It was found that these migratory flows were deliberate, as they showed a sequence of actions of smugglers, collaborators, members of support groups and members of organized crime groups and common characteristics such as: smugglers provided instructions and directions to the smuggled persons in Türkiye. Newly arrived third-country nationals, upon arrival on Lesvos, would hide in difficult terrestrial terrains, after being divided into smaller groups and then contacting NGOs, sending relevant information. This was followed by the NGOs sending emails to the authorities with the information they allegedly received from the smuggled persons upon their arrival on Lesvos, as well as posting online, on a case-by-case basis, about the arrival of the boat and the newly arrived persons on social media pages maintained by NGOs, stating that the newly arrived third-country nationals were in need of ‘immediate medical assistance’. The members of NGOs, at the same time as informing themselves about the migratory arrival, went to the areas where, according to the information, the newly arrived third-country nationals were located, under the pretext of providing them with humanitarian-medical assistance. The preliminary examination carried out, which included the examination of witnesses, the evaluation of the data contained in 191 e-mails, the lifting of the confidentiality of telephone communications, the laboratory examination of seized evidence and the general police investigation, revealed the participation of natural persons in two criminal organizations, their purpose and the criminal behaviour of their members.
Global Alliance Against Digital Hate and Extremism
Linda Yaccarino, CEO Twitter 1355 Market Street, Suite 900 San Francisco, CA 94103
July 26, 2023
Dear Ms.Yaccarino,
The Global Alliance Against Digital Hate and Extremism is an international movement, supported by more than 70 civil society organizations from across the world, mobilizing collective action for a safe, fair, and just online experience for everyone.
Congratulations on your new position with Twitter. In your capacity as CEO, we are writing to ask that you reinstate and update Twitter’s Trust and Safety Council that, under Elon Musk’s leadership, was dissolved in 2022.
The council of nearly 100 civil, human rights, and other organizations served a vital purpose to keep Twitter safe for its users, especially when it comes to hate speech, disinformation, child exploitation, suicide, and self-harm. The abrupt disbanding of this advisory committee has played a large part in Twitter’s content moderation efforts becoming nearly nonexistent as well as Twitter becoming an unsafe platform for its users, as advocates have shown and former members of the council have argued.
As human rights and civil society groups representing regions from around the world, we have witnessed firsthand real-world harms that are amplified by the business practices of major internet and social media companies, including Twitter. From hate speech, which is illegal in some regions of the world, to the dehumanization of entire communities, to the slaughter of Muslims in India, to allowing Putin’s dehumanizing war propaganda up to and including calls for genocide, to the spread of dangerous disinformation and conspiracy theories, such as the racist and antisemitic “Great Replacement” conspiracy theory that has inspired terrorist attacks against Jews, Muslims, immigrants and refugees, the devastation is all too real. And still, Twitter continues to seethe with disinformation and hate, including Holocaust denial, antisemitism, lies about the LGBTQ+ population, anti-Muslim hatred, and misogynistic material. Twitter was recently called the worst social media platform when it comes to safety for LGBTQ+ people. The list of online harms that have resulted in offline harms is far too long to enumerate here and has impacted millions of people.
Given the dozens of elections to be held in 2024, the time is now for Twitter to reinstate the Trust and Safety Council and to improve content moderation efforts as part of the efforts to stop disinformation campaigns from undermining elections and causing political violence, especially in languages other than English.
We ask that you take steps to protect your users, impacted communities, and democracy and invest in ending the spread of disinformation, hate speech, incitement to violence, and extremist propaganda on the platform that too often leads to offline violence and threatens human rights and inclusive democracies. We cannot strengthen democracies and protect human rights while Twitter amplifies, rewards, and profits from hate, extremism, and disinformation.
There are many other areas in which Twitter must invest to ensure the safety of its users and health of democracies. Our movement, from all regions of the world, is united in urging you to commit the necessary resources to ensure human rights are protected on Twitter, that free expression, not hate speech and incitement to violence, are protected, and that Twitter is positioned as a platform where ideas are discussed and challenged without abuse.
In addition to the reinstating the Trust and Safety Council, we are calling on Twitter to:
Reinstate the human rights team.
End exemptions from content moderation for the politically powerful and influencers globally.
Clarify, improve, and enforce your “Violent Organizations” and “Hateful Conduct” policies.
Expand and ensure proportionate resources for content moderation in all languages and cultural competency for all regions where Twitter operates.
Fix and design algorithms to end the amplification of disinformation, hate and extremism in all languages and regions where Twitter operates.
Ensure use of AI does not contribute to the spread of disinformation and is not able to be abused by bad actors.
Twitter must prioritize these issues immediately, while maintaining full transparency with civil society regarding the platform’s policies, systems, practices, resources invested, and internal research relevant to disinformation, hate, and extremism globally. We are facing an intensification of global threats to democracies and ongoing violence driven from online platforms. With roughly 230 million daily active users, this situation will become even more perilous if Twitter fails to act.
Under your leadership, Twitter can improve.
The Global Alliance Against Digital Hate and Extremism is offering to share our considerable experience and expertise to ensure that Twitter becomes a safe, fair, and just online space for everyone. We look forward to meeting with you at your earliest convenience. You can contact the Alliance and set up a meeting through Wendy Via, co-founder and president of the Global Project Against Hate and Extremism, and Alliance Steering Committee member, at wendy@globalextremism.org.
Sincerely,
Global Alliance Against Digital Hate and Extremism
«Κανένα παιδί όταν έρχεται στη ζωή δε νιώθει μίσος. Το μίσος είναι κάτι που διδάσκεται», έτσι ξεκινά το σποτάκι του ΟΗΕ για τον κακοποιητικό λόγο και τις συνέπειές του.
Πώς διδάσκεται το μίσος; Μέσα από την εκφορά και την αναπαραγωγή κακοποιητικού λόγου (hate speech). Τι σημαίνει hate speech; Είναι η μορφή απολίτιστου λόγου που αναπαράγει στερεότυπα, που στιγματίζει, που υποκινεί σε βία, που αποανθρωποποιεί, που περιγράφει ορισμένα υποκείμενα ως υποδεέστερα του ανθρώπου και ορισμένες ζωές ως ανάξιες να βιωθούν. Η εξάπλωσή του απαντά σε κοινωνίες στις οποίες παρατηρείται ταυτόχρονα δημοκρατικό έλλειμμα και καταπάτηση του κράτους δικαίου, σε κοινωνίες όπου ο Τύπος δεν είναι ελεύθερος και η δικαιοσύνη δεν είναι ανεξάρτητη.
Υπ’ αυτό το πρίσμα η Ελλάδα θα έπρεπε να έχει τον νου της. Δεν τον έχει όμως όπως αποδεικνύουν οι μυριάδες επιστολές και συστάσεις από πλευράς του ΟΗΕ, και άλλων διεθνών και ευρωπαϊκών οργάνων και φορέων της Κοινωνίας των Πολιτών. Ποιος τον έχει όμως; Ο Παναγιώτης Δημητράς, είναι εκείνος ο υπερασπιστής ανθρωπίνων δικαιωμάτων που είχε κατηγορηθεί απ’ την κυβέρνηση Μητσοτάκη για σύσταση εγκληματικής οργάνωσης, μαζί την Aegean Boat Report, όταν το μόνο που έκανε ήταν να γνωστοποιήσει – ως όφειλε όντας ακτιβιστής 30+ χρόνια- για την άφιξη προσφύγων προκειμένου να μην «εξαφανιστούν» όλως τυχαίως, όπως τόσοι και τόσοι άλλοι «εξαφανισμένοι» πρόσφυγες στον φράχτη του Έβρου ή τον πάτο του Αιγαίου.
Το Ελληνικό Παρατηρητήριο Συμφωνιών του Ελσίνκι (ΕΠΣΕ), συνιδρυτής του οποίου είναι ο Παναγιώτης Δημητράς, συμμετέχει μαζί με 21 ακόμα οργανώσεις στο «SafeNet: Παρακολούθηση και Αναφορές για Ασφαλέστερα Περιβάλλοντα στο Διαδίκτυο», ένα διετές έργο με σκοπό την πρόληψη και καταπολέμηση της μισαλλοδοξίας του ρατσισμού και της ξενοφοβίας στο διαδίκτυο.
Έτσι Ελληνικό Παρατηρητήριο Συμφωνιών του Ελσίνκι, ακριβώς επειδή αποτελεί μέλος του Διεθνούς Δικτύου κατά του Κυβερνο-Μίσους (INACH) και αξιόπιστη πηγή επισήμανσης παράνομου περιεχομένου και έχει λάβει μέρος στα προγράμματα παρακολούθησης στο πλαίσιο του Κώδικα Δεοντολογίας της Ε.Ε. για την αντιμετώπιση της παράνομης ρητορικής μίσους στο διαδίκτυο, επικεντρώθηκε στην αναπαραγωγή κακοποιητικού λόγου σε εθνικό επίπεδο και παρουσιάζει τα αποτελέσματα της δράσης του.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός πως το 46% των αναφορών έχει να κάνει με αναρτήσεις ναζιστικού περιεχομένου. Η δράση του ΕΠΣΕ μάλιστα οδήγησε στο κλείσιμο δημοφιλών ακροδεξιών προφίλ, όπως εκείνο του καταδικασμένου και αρχηγού της εγκληματικής οργάνωσης. Το 21% αφορά σε αναρτήσεις με αντι-ΛΟΑΤΚΙ περιεχόμενο, ενώ το 10% σε αντιπροσφυγικό.
Στο ερώτημα του Κοσμοδρομίου: «Τι φανερώνουν τα εν λόγω ποσοστά για τον τρόπο που τοποθετούνται οι Έλληνες χρήστες στις πλατφόρμες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης; Μας χαρακτηρίζει αυτό ως κοινωνία; Συνδέεται με το εκλογικό αποτέλεσμα;» ο Παναγιώτης Δημητράς απαντά: «Σημαίνει πως οι ναζί και οι ακραία ομοερωτοφοβικοί βρίσκουν εύκολο πεδίο δράσης στα ΜΚΔ, με τη συντριπτική πλειοψηφία των χρηστών να αδιαφορούν αντί να κάνουν τις αναφορές που δικαιούνται, ενώ οι αρμόδιες διωκτικές αρχές (Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος και Εισαγγελείς) δεν κάνουν σωστά τη δουλειά τους και περιμένουν να τους υποβληθούν παράνομες αναρτήσεις για να σχηματίσουν δικογραφίες».
Ενώ σε σχέση με το γεγονός πως ενώ η ελληνική κυβέρνηση προσπάθησε να βάλλει τον χαρακτήρα και να ποινικοποιήσει την δράση του τη στιγμή που ο ΟΗΕ φαίνεται να την λαμβάνει σοβαρά υπ’ όψιν αναφέρει: «Πρόκειται για αντεκδίκηση για την τεκμηρίωση που κάνουμε των παράνομων εκδιώξεων και επαναπροωθήσεων που θεωρούνται ταμπού τόσο από την κυβέρνηση όσο και από το μεγαλύτερο μέρος της αντιπολίτευσης και των ΜΜΕ και την ήδη μια καταδίκη της από το ΕΔΔΑ, με άλλες 33 ευρωδίκες να εκκρεμούν».
Τέλος, αναφορικά με το γεγονός πως σχεδόν κανένα ΜΜΕ δεν αναπαρήγαγε τη διάψευση της δήμευσης των λογαριασμών του εξαιτίας της κατασκευασμένης κατηγορίας που του φορτώθηκε και το πώς αυτό σχετίζεται με την πρόθεση για ανακοπής της αλληλέγγυας δράσης και του δικαιώματος του κάθε πολίτη να καταγγέλλει παρανομίες και κακοποιήσεις ο Παναγιώτης Δημητράς υπογραμμίζει: «Στόχος όλων αυτών είναι η σπίλωση και ο διασυρμός μου, όπως άλλωστε είπαν 75+ ελληνικές και διεθνείς ΜΚΟ, αλλά και τόσο η Επίτροπος Ανθρώπινων Δικαιωμάτων στο Συμβούλιο της Ευρώπης όσο και η Ειδική Εισηγήτρια του ΟΗΕ για τους Υπερασπιστές Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Mary Lawlor, για τρίτη φορά και οι δύο».
Η έκθεση για τη Frontex από τον European Data Protection Supervisor εξηγεί μεταξύ άλλων ποια είναι η (αν)αξιοπιστία των καταθέσεων που υποχρεώνονται να δίνουν οι αφικνούμενοι αλλοδαποί την ώρα που είναι κρατούμενοι και συχνά οδηγούν σε αυτοενοχοποίηση – ενοχοποίηση άλλων ενώ οι “διερμηνείς” δεν είνιαι οι επίσημα αναγνωρισμένοι. Συνημμένα τα βασικά για εμάς αποσπάσματα.
Την Κυριακή (9/7) συμμετείχα σε μια συζήτηση, προσκεκλημένη του 24ου Αντιρατσιστικού Φεστιβάλ, με θέμα τον ρατσισμό στον δημόσιο λόγο.
Όσα είπαμε οι συμμετέχουσες και συμμετέχοντες δημοσιογράφοι (Ελευθερία Κουμάντου, Λουκάς Σταμέλλος, Χιμπάι Αρμπίντε Αζά), ο καθηγητής παιδαγωγικής Πέτρος Χαραβιτσίδης, αλλά και ο εκπρόσωπος του Κυριακάτικου Σχολείου Μεταναστών Θανάσης Κούρκουλας, επιβεβαιώθηκαν από την έρευνα του Πανεπιστημίου της Τουλούζης που βγήκε την επόμενη μέρα στη δημοσιότητα και διαπιστώνει την επέκταση και την νομιμοποίηση πλέον, του ακροδεξιού λόγου στο δημόσιο διάλογο. Με αυτή την αφορμή, μεταφέρω στο tvxs την ομιλία μου, στην οποία επιχειρώ να καταγράψω τη μετακύλιση του ΧΑυγίτικου λόγου στα ΜΜΕ και την πολιτική εξουσία.
Ο ρατσισμός στον δημόσιο λόγο, δεν είναι ένα μέρος του προβλήματος, είναι συχνά η πηγή του. Κι αυτό γιατί αφενός «Λόγος» είναι «κοινωνική πρακτική» και αφετέρου έχουμε ήδη έρευνες που αποδεικνύουν πως η ρατσιστική ρητορική που αναπτύσσεται θεσμικά, από μέρος του πολιτικού κόσμου, από ΜΜΕ, από στελέχη της τοπικής αυτοδιοίκησης, από την Εκκλησία και άλλους θεσμικούς φορείς και προβεβλημένα στελέχη, συμβάλλει καθοριστικά στην εδραίωση της ξενοφοβίας και της μισαλλοδοξίας. Δεν είναι με άλλα λόγια μόνο οι θεσμικές ρατσιστικές πρακτικές, αλλά κι ο ίδιος ο θεσμικός ρατσιστικός λόγος που νομιμοποιεί τη ρατσιστική βία.
Έχει ενδιαφέρον να παρακολουθήσουμε την μετάλλαξη του θεσμικού λόγου με ρατσιστικά χαρακτηριστικά τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα. Πως οι ρατσιστικές αναφορές ή υπαινιγμοί, έγιναν λόγος με πεντακάθαρα ρατσιστικά, αλλά και ναζιστικά όπως θα δούμε παρακάτω, χαρακτηριστικά καθώς ο ναζιστικός λόγος δεν είναι παρά ο ρατσιστικός, εμπλουτισμένος με κοινωνικό δαρβινισμό.
Το παράδειγμα των προσφύγων προσφυγισσών και μεταναστών μεταναστριών, είναι ίσως το ενδεικτικότερο. Στην αρχή ήταν οι «παράνομοι» μετανάστες, μετά «παράτυποι», μετά οι «λαθρομετανάστες» που κουβαλούν ασθένειες, μετά οι «λαθροεισβολείς», κατόπιν σκέτο «εισβολείς» και σήμερα «αιτία του υβριδικού πολέμου». Κάπως έτσι φτάσαμε να είναι νομιμοποιημένος σε ένα κομμάτι της κοινωνίας ο θεσμικός ρατσιστικός λόγος και οι επακόλουθες πρακτικές, όπως το έγκλημα της Πύλου, οι δολοφονίες μεταναστών από την ΕΛ.ΑΣ -όπως δολοφονία του 20χρονου Σύριου-, η δολοφονίες των Ρομά, τα pushbacks, οι απαγωγές προσφύγων κ.α. Χώρια τα στρατόπεδα συγκέντρωσης από την Τουρκία έως τη Μόρια, τη Ζούγκλα του Καλαί στη Γαλλία και τις ουρές εξαθλιωμένων συνανθρώπων στην Ολλανδία, της οποίας η κυβέρνηση πέφτει αυτές τις μέρες, εξαιτίας διαφωνιών των κυβερνητικών εταίρων πάνω στην πολιτική ασύλου.
Για να κατανοήσουμε πως φτάσαμε να ακούμε από στελέχη της ίδιας της ελληνικής κυβέρνησης τα παραπάνω, πρέπει μοιραία να κάνουμε μια στάση στο πότε και στο πως η ρατσιστική ρητορική της νεοναζιστικής Χρυσής Αυγής, μετακυλίστηκε στα ΜΜΕ και σχεδόν ταυτόχρονα σε τμήμα της της κατεστημένης ελληνικής πολιτικής σκηνής.
Από τις πρώτες μέρες των πογκρόμ της ΧΑ εναντίον προσφύγων και μεταναστών στον Άγιο Παντελεήμονα, τα ΜΜΕ προβάλλουν εντατικά τη ΧΑ. Το νεοναζιστικό μόρφωμα γίνεται το νέο μιντιακό φαινόμενο. Οι «λαθραίοι» και η εγκληματικότητα γίνονται συνώνυμο της μετανάστευσης. Τα κυρίαρχα ΜΜΕ τράβηξαν σαν έτοιμα από καιρό μια διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στο «εμείς» και στο οι «άλλοι». Εδώ να παρατηρήσουμε πως η χρυσαυγίτικη γλώσσα δεν μεταφέρθηκε ιδιαίτερα εξευγενισμένη στα ΜΜΕ. Η ΧΑ μιλούσε «υπανθρώπους τριτοκοσμικούς, τρισάθλιους που κουβαλούν κάθε λογής αρρώστιες» και τα ΜΜΕ για «υγειονομική βόμβα». Η πολιτική ηγεσία μίλησε για «επιχειρήσεις σκούπα για την πάταξη της λαθρομετανάστευσης και της εγκληματικότητας» αλλά και για «προσπάθεια να καθαρίσει κάθε δραστηριότητα και φαινόμενα που υπάρχουν στο κέντρο της Αθήνας». Πόσο απέχει αυτή η ρητορική από το «να ξεβρωμίσει ο τόπος της ναζιστικής ΧΑ»;
Ο θεσμικός ρατσισμός, εκφράζεται και μέσα από πολιτικές που δυσχεραίνουν την πρόσβαση σε βασικά δικαιώματα. Πως εκφράστηκε στον δημόσιο λόγο αυτό από στελέχη της κυβέρνησης Μητσοτάκη;
Φράσεις όπως «πρέπει να διαφυλάξουμε τα σύνορα μας» που ειπώθηκαν και από τα χείλη της προέδρου της δημοκρατίας συνεπάγονται ταυτόχρονα την απαξίωση των δικαιωμάτων των προσφύγων. Είναι οι «ξένοι», οι «εχθροί», οι «αλλόθρησκοι», οι «αλλότριοι», η «απειλή για το έθνος, τη θρησκεία, τις γυναίκες και τα παιδιά μας», είναι άνθρωποι που δεν αξίζουν να έχουν δικαιώματα, είναι εκείνοι των οποίων τα δικαιώματα απειλούν τα δικά μας, είναι εκείνοι που το ίδιο το κράτος αφήνει να πνιγούν μεσοπέλαγα επανειλημμένα.
«Οι πρόσφυγες είναι ο εχθρός που ήταν για τους ναζί οι εβραίοι, οι κομμουνιστές, τα άτομα με αναπηρία. 50 χρόνια μετά το ναζιστικό έγκλημα, νιώθουμε την αναβίωση ενός νέου εγκλήματος, του μεγάλου εγκλήματος της εποχής, από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού από το τείχος του Μεξικού έως αυτό του Έβρου με μια κλιμάκωση τρομακτική» όπως μου είπε ο εβραίος, μαρξιστής, ακτιβιστής καλλιτέχνης Ούντι Αλόνι μιλώντας στο tvxs.
Στην προσπάθεια μου να σταχυολογήσω φράσεις ρατσιστικής και ναζιστικής χροιάς στον δημόσιο λόγο, παρατηρώ πως τον τόνο έδωσε ο θεσμικός ρατσιστικός λόγος και δη τα πολιτικά χείλη. Η δε κυβέρνηση Μητσοτάκη ήταν εκείνη που νομιμοποίησε χωρίς καμία ενοχή τον ρατσιστικό λόγο.
Η ΧΑυγίτικη ρητορική στο στόμα της πολιτικής εξουσίας
Πριν ακούσουμε τον αθλητή Αλέκο Αλεξανδρή να λέει «Σε ενοχλεί που τρώω χοιρινό εισβολέα;».
Πριν γίνουν οι πρωτοφανείς εθνικιστικές καταλήψεις σε σχολεία, προτού ο πρόεδρος των Επαγγελματιών του Ιστορικού Κέντρου της Θεσσαλονίκης, Χρήστος Νικολόπουλος πει «θα θάψουμε τους Πακιστανούς στην πλατεία Αριστοτέλους τον τόνο είχαν δώσει οι πολιτικοί, υπουργοί, βουλευτές, πρωθυπουργοί. Ας θυμηθούμε φράσεις που κατέκλυσαν και κατακλύζουν τη δημόσια σφαίρα, από τις τηλεοράσεις και τον τύπο έως τα social media.
Ο Αντώνης Σαμαράς καλούσε να «ανακαταλάβουμε τις πόλεις μας», η Ραχήλ Μακρή έγραφε στο twitter «Πάρε τον πούλο και πίσω την ελληνική ιθαγένεια», o Μπογδάνος ζητούσε «να πάνε στα ξερονήσια» οι πρόσφυγες.
Έτσι φτάσαμε σήμερα , ο Σπήλιος Κρικέτος υποψήφιος ΝΔ να δηλώνει ότι οι νεκροί της Πύλου «θα έκλεβαν», «δεν θα δούλευαν» και θα τριγυρνούσαν στην Ομόνοια, αν ζούσαν.
Ο Θανάσης Δαβάκης βουλευτής ΝΔ , προκάλεσε λέγοντας «Απαγορεύω στους γύφτους να με ψηφίζουν!». Ο κ. Βρούτσης υπουργός της ΝΔ αναρωτήθηκε: «Τι θέλει ο ΣΥΡΙΖΑ να πούμε; Έλληνα φορολογούμενε πλήρωνε όλοι οι κατατρεγμένοι της γης και όσοι ήρθατε στην Ελλάδα από το Πακιστάν, το Μαρόκο, την Αλγερία, ελάτε και όσοι δουλέψετε εδώ θα παίρνετε την εθνική σύνταξη»
Ο Γιάννης Οικονόμου,κυβερνητικός εκπρόσωπος, κάλεσε να έρθουν ελεύθερα στη χώρα οι πρόσφυγες από Ουκρανία (μόνο).
Ο Άδωνις Γεωργιάδης διευκρινίζει: «Δεν έπαψα να χρησιμοποιώ τον όρο “λαθρομετανάστης”. Δεν είναι πρόσφυγες όλοι οι μετανάστες, είναι εισβολείς και “Σκληροί μουσουλμάνοι”».
Ο Μάκης Βορίδης υπογράμμισε πως «δεν δικαιούνται οι παράνομοι μετανάστες ανθρωπιστική βοήθεια»
Προσθέτω τα μισαλλόδοξα κηρύγματα της Εκκλησίας όπως εκείνο του Άνθιμου. Αλλά και τις ξενόφοβες εξάρσεις και την ανοιχτή προτροπή του Mητροπολίτη Θεσσαλονίκης σε βιαιοπραγίες κατά των προσώπων και πραγμάτων συγκεκριμένης ομάδας. Και ο κατάλογος δεν έχει τέλος.
Δεν είναι μόνο οι πρόσφυγες όμως δέκτες της ρατσιστικής ρητορικής
«Δεν επιθυμούμε αυτό το είδος οικογένειας να είναι το πρότυπο για την ελληνική κοινωνία. Εμείς υπερασπιζόμαστε την παραδοσιακή οικογένεια» είπε ο βουλευτής του κόμματος «Ελληνική Λύση», Παύλος Σαράκης, σχετικά με τον γάμο ομόφυλων ζευγαριών. Ρατσιστικά παραληρήματα ακούσαμε από τον Κωνσταντίνο Κυρανάκη κατά των Ρομά που «Βιάζουν και πουλάνε παιδιά» κατά την άποψη του βουλευτή.
Ο κ. Κατσίκης επίσης βουλευτής αναρωτήθηκε : «Μπορεί ένας τρανσέξουαλ να είναι παιδαγωγός; Μπορεί ένας γκέι να είναι μπέιμπι σίτερ; Μπορεί; Ρωτάω;».
Ο κ. Νικολόπουλος σκόρπισε αποτροπιασμό γράφοντας στο twitter «ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ-ΚΡΑΤΩΝ, ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΤΩΝ …. ΠΟΥΣΤΑΡΙΩΝ !!! Ο πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου αρραβωνιάστηκε με τον αγαπημένο του !!» ενώ ο κ. Μπαλάσκας που έδινε συμβουλές σε επίδοξους βιαστές πως να ομολογούν για να πέσουν στα μαλακά, δεν έχει επιτεθεί λίγες φορές στα δικαιώματα των γυναικών που εκείνες «πρέπει να προσέχουν».
Αν θέλουμε να βγούμε από τη χώρα έχουμε πλήθος τέτοιων παραδειγμάτων από τις δηλώσεις του Τραμπ που έδωσε προτεραιότητα ασύλου στους χριστιανούς και απέσυρε από τη χώρα το παγκόσμιο σύμφωνο για πρόσφυγες και μετανάστες, έως εκείνη του φιλελεύθερου, δήθεν κεντρώου Μακρόν, που δήλωσε ότι θέλει μια Γαλλία «..που να μην είναι πολύ ελκυστική για τους πρόσφυγες» στη χώρα που επίσης η αστυνομία δολοφονεί μετανάστες. Αλλά και ο Σαλβίνι, που εκτός από τις προσφυγοκτόνες πολιτικές του, δήλωσε ότι θα έστελνε εκσκαφέα στους Ρομά.
Η στοχοποίηση του αλληλέγγυου λόγου
Η ρατσιστική ρητορική εκφράζεται όμως ταυτόχρονα με τη στοχοποίηση και του αλληλέγγυου λόγου, κι εδώ πρωτοστατεί η Ελλάδα.
Δεν διώκονται μόνο οι πρόσφυγες αλλά και όσοι – ες τους υπερασπίζονται. Η ποινικοποίηση των αλληλέγγυων πολιτών, ακτιβιστών, δικηγόρων, μπορεί να επισφραγίστηκε με το νομοσχέδιο Μηταράκη, ενισχύεται ωστόσο καθημερινά με τη ρητορική μίσους ενάντια σε αλληλέγγυους. Το παράδειγμα του διασώστη Ιάσονα Αποστολόπουλου, είναι ενδεικτικό.
Ο ακτιβιστής που συνεχίζει παρά τις πιέσεις το έργο του, στοχοποιήθηκε ως προδότης του έθνους από τον Μπογδάνο με αποτέλεσμα να ματαιωθεί η βράβευσή του από την ΠτΔ, αλλά και από τον τότε κυβερνητικό εκπρόσωπο κ. Οικονόμου. Μέχρι σήμερα δέχεται απειλές θανάτου από ακροδεξιούς λογαριασμούς στα σόσιαλ. Προδότης όμως χαρακτηρίστηκε ούτε λίγο ούτε πολύ από τον κ. Οικονόμου και την κ. Βόζεμπεργκ και ο ευρωβουλευτής Στ. Κούλογλου γιατί κάλεσε τον Ιάσονα στο Ευρωκοινοβούλιο και «..τον κοιτούσε με προσοχή στα μάτια»!
Δεν θα ξεχάσω την ημέρα που είδα και το όνομα μου μαζί με τη φωτογραφία μου φιγουράρει σε εθνικιστικό διαδικτυακό έντυπο, με τον τίτλο «Βούτυρο στο ψωμί του Ερντογάν το ρεπορτάζ ελληνίδας δημοσιογράφου». Επρόκειτο για ρεπορτάζ με συνεντεύξεις από κατοίκους της Λέσβου που αποκάλυπταν τις απαγωγές προσφύγων το οποίο είχε αναδημοσιεύσει τουρκική εφημερίδα. Ένα δημοσίευμα ήταν ικανό να με ταράξει. Ούτε μπορώ να διανοηθώ πως αισθάνεται ο Ιάσονας και αυτό το σημειώνω γιατί θεωρώ πως υπάρχει ανάγκη το κίνημα να πλαισιώσει πιο δυναμικά και έμπρακτα τους ακτιβιστές που στοχοποιούνται εξαιτίας της προσφοράς τους.
Η θεσμική επίθεση ενάντια στους αλληλέγγυους από την ίδια την κυβέρνηση και πλήθος ΜΜΕ, πολλαπλασίασε και νομιμοποίησε στην κοινωνία την ΧΑυγίτικη φράση που είχαμε πρωτακούσει από την κ. Ζαρούλια «όποιος τους θέλει ας τους πάρει σπίτι του». Δεν το ακούμε πια μόνο από ΧΑυγίτες, έχει γίνει επωδός και χρησιμοποιείται κατά κόρον από πολίτες που τοποθετούνται από την κεντροαριστερά έως την άκρα δεξιά.
Εσείς δεν θα καταδικάσετε τους πρόσφυγες;
Τα κυρίαρχα ΜΜΕ υπερπροβάλλουν τον ρατσιστικό λόγο χωρίς οι δημοσιογράφοι να εντοπίσουν και να σχολιάσουν ως οφείλουν σύμφωνα με τον κώδικα δεοντολογίας. Μεγάλο μέρος δε συναδέλφων υπερθεματίζουν ρατσιστικά, υποθάλπουν τον ρατσισμό και κάποιοι εγκαλούν μάλιστα πολιτικά πρόσωπα αν δεν στρίψουν το τιμόνι άκρως ρατσιστικά.
Αξίζει να σημειώσουμε τις αντιφάσεις, ή μάλλον τη διγλωσσία του πολιτικού και μιντιακού συστήματος.
Life style εκπομπές πρωτοστατησαν στο me too, αντιμετωπίζοντας τα θύματα με προστασία και τηρώντας τον κώδικα δημοσιογραφικής δεοντολογίας. Ήταν οι ίδιες εκπομπές που μόλις έσβησαν τα φώτα του metoo, φιλοξένησαν τους «τοξικούς πατεράδες» τολεγόμενο λόμπι της υποχρεωτικής συνεπιμέλειας, αγκάλιασαν τις ομάδες που δηλητηριάζουν με τον ρατσιστικό τους λόγο από τους «εισβολείς» πρόσφυγες έως τις «φεμιναζί» γυναίκες και τα άτομα της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας που «ας κάνουν ό,τι θέλουν στο κρεβάτι τους αλλά όχι μπροστά μας».
Ο πρωθυπουργός που επαίρεται ότι για πρώτη φορά έβαλε στην κυβέρνηση του ΛΟΑΤΚΙ ατομα και υπόσχεται γάμο για τα ομόφυλα ζευγάρια, είναι ο ίδιος άνθρωπος που είπε ότι η κοινωνία δεν είναι έτοιμη για τέτοιες μεταρρυθμίσεις και είναι οι υπουργοί του που διαχωρίστηκαν και είπαν όχι στον γάμο για τα ομόφυλα ζευγάρια. Είναι ο ίδιος που προώθησε το νομοσχέδιο Τσιάρα, τα αποτελέσματα του οποίου είναι τραγικά για μητέρες και παιδιά, νομιμοποιώντας ομάδες που εκφράζουν την alt right ρητορική αποκαλώντας «αποξενώτριες» και «φεμιναζί» τις θηλυκότητες που κατά τη γνώμη τους πρέπει να κάτσουν σπίτι να μεγαλώνουν τα παιδιά τους και να ανέχονται κακοποιητές. Ο ρατσιστικός λόγος ενάντια στις θηλυκότητες καλπάζει και έχει ήδη διαποτίσει μεγάλο μέρος της κοινωνίας, τη στιγμή που καταργείται η θεσπισμένη το 1986 ΓΓ Ισότητα των φύλων. Ένας θεσμός που έχει καταγραφεί ως νίκη του φεμινιστικού κινήματος.
Τέλος θα ήθελα να επισημάνω, ότι ο ρατσιστικός και ναζιστικός λόγος έχει ταξική απεύθυνση. Δεν αποτελεί «υγειονομική βόμβα» ούτε χαρακτηρίζεται ως «εισβολέας» ο μουσουλμάνος επενδυτής, δεν δέχονται επιθέσεις οι πολυεκατομμυριούχοι που αγοράζουν διαμερίσματα και γη για να αποκτήσουν τη χρυσή βίζα. Ο «ξένος» είναι επικίνδυνος όταν είναι φτωχός όμως ο φτωχός αν και έλληνας θα γίνει δέκτης διάκρισης μόνο και μόνο γιατί είναι φτωχός. Θυμόμαστε την περίφημη φράση του Μητσοτάκη για τα παιδιά του Περιστερίου που δεν χρειάζεται να σπουδάσουν, ας γίνουν ψυκτικοί.
Πάρα ταύτα όμως, ο φτωχοποιημένος πληθυσμός από την Αμερική έως τη γηραιά ήπειρο φαίνεται να υποθάλπει παρέα με τη μεσαία και την κυρίαρχη τάξη τη ρατσιστική ρητορική και πρακτική. Κι εδώ πρόκειται για μια νίκη της ακροδεξιάς και της νεοφιλελεύθερης πολιτικής που κατάφεραν να οικειοποιηθούν τη γλώσσα μας, τη γλώσσα της υπεράσπισης των δικαιωμάτων, για τους δικούς όμως σκοπούς.
Έτσι μπορεί σήμερα η Λεπέν να ανοίγει το κουτί της Πανδώρας του εθνο-φεμινισμού, υποστηρίζοντας πως μάχεται για τα δικαιώματα των λευκών γυναικών που κινδυνεύουν από τους μουσουλμάνους. Ομοίως οι πρόσφυγες γίνονται και στις δύο άκρες του ατλαντικού απειλή για τα δικαιώματα και τα προνόμια των λευκών δυτικών (τι κι αν δεν έχουν να φάνε).
Οι φεμινίστριες απειλούν τα προνόμια των λευκών ανδρών και των οπαδών της θεωρίας του αγέννητου παιδιού, τα άτομα με αναπηρία απειλούν εξαιτίας της μοριοδότησης τους στην εργασία, τα δικαιώματα των υπολοίπων εργαζομένων, η ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα απειλεί τα δικαιώματα των Χριστιανών και των υπέρμαχων της παραδοσιακής πυρηνικής οικογένειας. Η alt right ρητορική, έχει υφανθεί αριστοτεχνικά πάνω στην υπεράσπιση των δικαιωμάτων των προνομιούχων.
Όπως μου είπε πρόσφατα σε μια συνέντευξη ο γνωστός ισραηλινός αμερικανός ακτιβιστής καλλιτέχνης και μαρξιστής Udi Aloni «Η ακροδεξιά και ο νεοφιλελευθερισμός κατάφερε να πάρει και εβραίους μαζί του παρά τη μνήμη του ναζιστικού εγκλήματος. Γιατί τους έπεισε ότι τώρα ανήκουν στην τάξη των προνομιούχων λευκών. Δίνουν δικαιώματα σε ομάδες για να τους στρέψουν εναντίον άλλων».
Το μεγάλο ερώτημα στο οποίο πρέπει να σκύψουμε είναι πως απαντάμε σε αυτήν την ενορχηστρωμένη από θεσμικά κέντρα ακροδεξιά επίθεση. Πως δημιουργούμε το αντίβαρο πριν να διαποτιστούν με το δηλητήριο του ρατσιστικού λόγου (άρα και των κοινωνικών πρακτικών) οι νεότερες γενιές. Ειδικά σήμερα στην Ελλάδα του 14% της ακροδεξιάς εντός του κοινοβουλίου, του 40% μιας κυβέρνησης, που έχει πρωτοστατήσει στη ρατσιστική ρητορική και πρακτική αλλά και στη ρητορική μίσους.
Ομοφοβική σύνδεση σεξουαλικού προσανατολισμού με παράνομες πράξεις
Επειδή πάλι θα ακούσουμε διάφορες ανοησίες για τα ΛΟΑΤΚΙ+ δικαιώματα και τις ιδιότητές τους, με την κλασική χοντροκομμένη ομοφοβική ρητορική που συνδέει τον σεξουαλικό προσανατολισμό, εντελώς στρεβλά και παραπλανητικά, με παράνομες πράξεις, ας δούμε πώς τα Ελληνικά δικαστήρια έχουν διαχωρίσει την ομοφυλοφιλία από την κτηνοβασία και την παιδοφιλία:
“η ερωτική ζωή και ο σεξουαλικός προσανατολισμός συνιστούν μία από τις πτυχές της προσωπικότητας ενός ατόμου, η οποία (προσωπικότητα) ως συνδυασμός των ιδιαίτερων ψυχικών και πνευματικών χαρακτηριστικών και των τρόπων συμπεριφοράς του ατόμου που καθορίζει και τη μοναδικότητά του προστατεύεται από τα άρθρα 2 παρ.1 , 4 παρ. 1, 5 παρ. 1 και 9 παρ. 1 του Συντάγματος που κατοχυρώνουν το απαραβίαστο της ιδιωτικής ζωής των πολιτών και την ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητάς τους, ενώ η ως άνω πτυχή της προσωπικότητας δεν μπορεί να αποτελέσει αιτία διακρίσεων από πλευράς της κρατικής (ή άλλης νομίμως θεσμοθετημένης) εξουσίας (πρβλ ΣτΕ 2003/2018 σκ 11 ΤΝΠ Νόμος). Εξάλλου, ναι μεν η άσκηση του δικαιώματος της ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητας (στο οποίο περιλαμβάνεται ο σεξουαλικός προσανατολισμός του ατόμου) περιορίζεται από τη μη προσβολή των χρηστών ηθών (άρθρο 5 παρ. 1 του Συντάγματος), τα οποία εκφράζουν τις κρατούσες αντιλήψεις περί κοινωνικής ηθικής εντός του νομικού μας πολιτισμού, όμως αυτές, πλέον, υπό το πρίσμα των μεταβολών των κοινωνικών συνθηκών που έχουν επέλθει στην ελληνική κοινωνία τα τελευταία έτη δεν κατατάσσουν την ομοφυλοφιλία στις καταστάσεις, συμπεριφορές ή ιδιότητες που αντίκεινται στην κοινωνική ηθική, σύμφωνα με τις ιδέες του κατά γενική αντίληψη με φρόνηση και χρηστότητα σκεπτόμενου μέσου κοινωνικού ανθρώπου. (…) Όσα εκθέτει ο ενάγων – εκκαλών στις προτάσεις του και στην έφεσή του σχετικά με την ομοφυλοφιλία, την οποία θεωρεί μεταξύ άλλων και ψυχική νόσο, απηχούν απόψεις τις οποίες ενστερνίζεται μεν ο ίδιος και τινές των επιστημόνων, τους οποίους παραθέτει, χωρίς πάντως να προσκομίζει και τις σχετικές μελέτες και έργα τους, δεν είναι όμως οι κρατούσες κατά την επιστημονική, αλλά και την κοινωνική αντίληψη, καθώς, εν πρώτοις, δεν έχει αποδειχθεί επιστημονικά καμία αδιαμφισβήτητη εγγενής σχέση μεταξύ σεξουαλικού ομοφυλοφιλικού προσανατολισμού και ενδεχόμενης ψυχοπαθολογίας, περαιτέρω δε, η ομοφυλοφιλική συμπεριφρά έχει τεκμηριωθεί σε πολλούς πολιτισμούς και ιστορικές περιόδους και αποτελεί μέρος, μεταξύ άλλων και της σύγχρονης πραγματικότητας της ελληνικής κοινωνίας, ενώ από μόνη της παραμένει εντός των πλαισίων της ελληνικής έννομης τάξης και δεν τιμωρείται από αυτή. Συγκεκριμένα, ο νομοθέτης αντιμετωπίζει την ομοφυλοφιλία ως σεξουαλικό προσανατολισμό και μόνο, που δεν μπορεί να αποτελέσει βάση για διακρίσεις στον εργασιακό χώρο και οδηγεί σε αυστηρότερες ποινές των εγκλημάτων που τελούνται σε βάρος ατόμων που έχουν υπάρξει θύματα αντίστοιχων αξιόποινων πράξεων εξαιτίας ή με αφορμή αυτόν τον προσανατολισμό τους, και πάντως ουδόλως ως ψυχική ασθένεια ή ως παρεκκλίνουσα σεξουαλική συμπεριφορά που τιμωρείται από τον ποινικό νόμο, όπως λ.χ. η κτηνοβασία, η οποία, ως ενέχουσα κακοποιητική συμπεριφορά και βασανισμό ζώου, τιμωρείται με βάση τις διατάξεις του άρθρου 16 περ. α υποπερ. Αα και ββ, σε συνδυασμό με αυτές του άρθρου 20 παρ 2 του Ν.4039/2012, ως η παρ 2 αντικαταστάθηκε με το άρθρο 55 παρ. 6 Ν.4745/2020, ή τα σεξουαλικά εγκλήματα σε βάρος ανηλίκων που τυποποιούνται στο 19ο κεφάλαιο του ΝΠΚ. […] Με βάση τα ανωτέρω, αποδεικνύεται ότι η συμπεριφορά του εναγομένου – εκκαλούντος πληροί την αντικειμενική και υποκειμενική υποσταση του αδικήματος της εξύβρισης, κατ’ άρθρο 361 ΠΚ και, ταυτόχρονα, συνιστά παράνομη και υπαίτια προσβολή της προσωπικότητας της ενάγουσας – εφεσίβλητης.”
Αυτά αναφέρει η απόφαση 4428/2021 του Εφετείου Αθηνών, με την οποία επικυρώθηκε η απόφαση 1170/2020 του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών (που έλεγε τα ίδια) επί αγωγής λεσβίας κατά δικηγόρου για λεσβιοφοβική εξύβριση σε έγγραφό του.
Η υπόθεση ξεκίνησε με πρωτοβουλία του Ελληνικού Παρατηρητηρίου των Συμφωνιών του Ελσίνκι και ως μάρτυρας κατέθεσε ο Panayote Dimitras στο ακροατήριο του δικαστηρίου υπέρ των ΛΟΑΤΚΙ+ δικαιωμάτων.
Δυσφυλισμός
Δυσφυλισμός (misgendering): η χρήση γένους διαφορετικού από αυτό που αντιστοιχεί στην ταυτότητα φύλου με σκοπό την κακοποιητική αμφισβήτηση της.
Αυτό δηλαδή που κάνουν η ΕΛ.ΑΣ. και όλα τα ΜΜΕ που αναπαράγουν το δελτίο τύπου της οταν αντί να γράψουν ότι βρέθηκε κατακρεουργημένη μια τρανς γυναίκα στον Άγιο Παντελεήμονα, βάζουν τίτλο «Άνδρας εντοπίστηκε μαχαιρωμένος σε διαμέρισμα».
Μιλήστε μας λίγο για τα σεμινάρια ΛΟΑΤΚΙ+ δικαιωμάτων που γίνονται σε αστυνομικούς. Πείτε μας λίγο και για την Εθνική Στρατηγική Ισότητας ΛΟΑΤΚΙ+, που δεν ξέρετε να ξεχωρίσετε ακόμα τον άνδρα από την τρανς γυναίκα.
Ούτε αγρια δολοφονημένη δεν γίνεται σεβαστή η ταυτότητα της.
Αυτό θα έπρεπε να είναι ποινικό αδίκημα από μόνο του και αυτεπάγγελτο, ιδιώνυμο στην προσβολή μνήμης νεκρού.
…
Δυσφυλισμός.
Επικρατεί σοβαρή σύγχυση ανάμεσα στην έννοια της “ταυτότητας φύλου” και στην διαδικασία της νομικής αναγνώρισης ταυτότητας φύλου (Ν.Α.Τ.Φ.).
Ορισμένοι δηλαδή λένε, αγνοώντας την νομοθεσία, ότι το θύμα δεν ήταν γυναίκα, επειδή δεν είχε προχωρήσει στη διαδικασία της νομικής αναγνώρισης ταυτότητας φύλου, δηλ. δεν είχε αστυνομική ταυτότητα με τα γυναικεία στοιχεία της.
Ωστόσο, ο σεβασμός στην ταυτότητα φύλου, δηλαδή το να αντιμετωπίζεται μια τρανς γυναίκα ως γυναίκα, ακόμη και χωρίς να έχει ολοκληρώσει την διαδικασία Ν.Α.Τ.Φ. είναι ατομικό δικαίωμα που προβλέπεται από τον νόμο.
Το άρθρο 1 του Ν.4491/2017 ορίζει τα εξής:
“Άρθρο 1
Δικαιώματα του προσώπου με βάση την ταυτότητα και τα χαρακτηριστικά φύλου
1. Το πρόσωπο έχει δικαίωμα στην αναγνώριση της ταυτότητας φύλου του ως στοιχείου της προσωπικότητάς του.
2. Το πρόσωπο έχει δικαίωμα στο σεβασμό της προσωπικότητάς του με βάση τα χαρακτηριστικά φύλου του.”
Αυτό σημαίνει ότι το δικαίωμα στην αναγνώριση της ταυτότητας φύλου υπάρχει εξ ορισμού, ανεξάρτητα από το εάν το πρόσωπο έχει προχωρήσει σε Ν.Α.Τ.Φ., διότι άλλο η ληξιαρχική εγγραφή του φύλου κι άλλο η αναγνώριση της ταυτότητας φύλου.
Ταυτότητα φύλου, κατά το άρθρο 2, είναι “ο εσωτερικός και προσωπικός τρόπος με τον οποίο το ίδιο το πρόσωπο βιώνει το φύλο του, ανεξάρτητα από το φύλο που καταχωρίστηκε κατά τη γέννησή του με βάση τα βιολογικά του χαρακτηριστικά”, δεν είναι η δικαστική απόφαση με την οποία αναγνωρίζεται νομικά.
Η ταυτότητα φύλου του ατόμου είναι λοιπόν το δικαίωμα του να αναγνωρίζεται και να είναι σεβαστή και χωρίς δικαστική απόφαση.
Αυτό αποτυπώθηκε εξάλλου και στην Απόφαση 146734/2021 του Διοικητή του ΟΑΕΔ για την ενίσχυση εργοδοτών πρόσληψης διεμφυλικών ατόμων. Σε αυτή την Απόφαση ορίζεται ότι τα διεμφυλικά άτομα που έχουν ολοκληρώσει Ν.Α.Τ.Φ. προσκομίζουν την ληξιαρχική πράξη γέννησης τους και την μεταβολή των στοιχείων τους στην Δ.Ο.Υ., ενώ για τα διεμφυλικα άτομα που δεν έχουν Ν.Α.Τ.Φ. γίνεται δεκτή ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΔΗΛΩΣΗ στην οποία δηλώνεται ότι ο ατομικός και εσωτερικός τρόπος αυτοπροσδιορισμού του φύλου τους δεν αντιστοιχεί στο καταχωρισμένο φύλο κατά τη γέννηση.
Το ίδιο επίσης ορίστηκε και στην Υπουργική Απόφαση Δ1α//2022 για τον COVID-19, όπου αναφέρεται ότι εφόσον τα έγγραφα ταυτοποίησης του προσώπου φέρουν το φύλο και το όνομα που του αποδόθηκαν κατά τη γέννηση και όχι τα στοιχεία που αποδίδουν την ταυτότητα φύλου βάσει της παρ. 1 του άρθρου 2 του Ν.4491/2017, “οι αρμόδιες αρχές και τα όργανα ελέγχου οφείλουν να αποδεχθούν πλήρως την προφορική επιβεβαίωση του ατόμου ότι πρόκειται για το ίδιο πρόσωπο που ταυτοποιείται με το έγγραφο, ανεξαρτήτως του εάν το ελεγχόμενο πρόσωπο έχει υποβληθεί στην διαδικασία της Ν.Α.Τ.Φ. σύμφωνα με το άρθρο 4.
Στον Κώδικα Ηθικής και Επαγγελματικής Συμπεριφοράς Υπαλλήλων του Δημόσιου Τομέα (Ιούλιος 2022) ορίζεται ότι οι υπάλληλοι αναγνωρίζουν την αξία κάθε ανθρώπου ως ατόμου και ως μέλους του κοινωνικού συνόλου ανεξάρτητα από (…) ταυτότητα φύλου, αποφεύγουν κάθε αδικαιολόγητη διάκριση ή δυσμενή μεταχείριση λόγων (…) ταυτότητας φύλου και οφείλουν να μην προβαίνουν σε διάδοση κακόβουλων σχολίων ή προσβολή κάποιου λόγω (…) ταυτότητας φύλου.
Στον Οδηγό Διαφορετικότητας για Δημόσιους Υπαλλήλους με σκοπό την καταπολέμηση των διακρίσεων (Συνήγορος του Πολίτη, 2018) με σαφήνεια ορίζεται ότι: “Η ταυτότητα φύλου θα πρέπει να γίνεται σεβαστή ως έκφραση αυτοαντίληψης και αυτοπροσδιορισμού, ανεξαρτήτως των επιλογών που θα κάνει το άτομο για την πορεία του επαναπροσδιορισμού του φύλου του.” Επίσης, ο Οδηγός αναφέρει ότι: “Πρέπει να γίνει κατανοητή η έννοια της ταυτότητας φύλου και να γίνει σεβαστή η αυτοαντίληψη του καθενός για το φύλο του, ασχέτως των στοιχείων της αστυνομικής του ταυτότητας ή των λοιπών εγγράφων ταυτοποίησης. Όταν γίνεται αντιληπτή μια τέτοια διαφορά δεν θα πρέπει να δίνεται ιδιαίτερη σημασία σε αυτήν, και να τηρούνται οι ίδιες διαδικασίες με όλους τους υπόλοιπους πολίτες.”
Στο έγγραφο της Ελληνικής Αστυνομίας με τίτλο “Οδηγός Αντιμετώπισης και Διαχείρισης περιστατικών βίας σε βάρος ΛΟΑΤΚΙ+ πολιτών” (19.7.2022), υπάρχει επίσης ορισμός της ταυτότητας φύλου, δηλαδή ως “ο εσωτερικός και προσωπικός τρόπος με τον οποίο το ίδιο το πρόσωπο βιώνει το φύλο του, ανεξάρτητα από το φύλο που καταχωρίστηκε κατα τη γέννηση του με βάση τα βιολογικά / ανατομικά του χαρακτηριστικά”.
Μια πιο πρόσφατη έννοια, η οποία περιλαμβάνεται στην ταυτότητα φύλου αλλά και αυτονομείται από αυτήν είναι η “έκφραση φύλου”, την οποία συναντάμε πλέον στην Ελληνική νομοθεσία και έχουμε ειδικό ορισμό αυτής στον νόμο για την απαγόρευση των πρακτικών μεταστροφής.
Ως “έκφραση φύλου” νοείται “Το σύνολο των χαρακτηριστικών που αφορούν στη συμπεριφορά, τρόπους, αναπαραστάσεις, που σχετίζονται με τον τρόπο που τοποθετείται και εκφράζει ένα πρόσωπο το φύλο του και γίνεται αυτό αντιληπτό από τον περίγυρό του.”
Η έννοια της “έκφρασης φύλου” περιλαμβάνεται και στην πρόσφατη νομοθεσία για την αντιμετώπιση του σχολικού εκφοβισμού (Ν.5029/2023) και σύμφωνα με τις συστάσεις της ILGA – Europe προς την Ελλάδα, η “έκφραση φύλου” πρέπει να προστεθεί ως ειδική κατηγορία προστατευόμενης ιδιότητας σε όλα τα ΛΟΑΤΚΙ+ νομοθετήματα.
Είναι σαφές λοιπόν ότι κανείς δεν πρέπει να έχει αξίωση να απευθυνθεί σε ένα διεμφυλικό άτομο σύμφωνα με την ταυτότητα και την έκφραση φύλου του αφού πρώτα δει τα έγγραφα ταυτοποίησης του, όπως είναι το διαβατήριο ή η ταυτότητα.
Η ελληνική νομοθεσία προβλέπει επίσης την ΝΑΤΦ μόνο για άτομα που έχουν γεννηθεί στην Ελλάδα και μόνο ως διαδικασία διόρθωσης της ληξιαρχικής πράξης γέννησης. Άλλο αν τα δικαστήρια έχουν εφαρμόσει αναλογικά την ΝΑΤΦ και σε πράξης αναγνώρισης της ιδιότητας πρόσφυγα, επειδή ακριβώς την αναγνωρίζουν ως ατομικό δικαίωμα. Δεν μπορούμε λοιπόν να αξιώνουμε από ένα διεμφυλικό πρόσωπο που βρέθηκε στην Ελλάδα να έχει προχωρήσει σε ΝΑΤΦ για να το αναφέρουμε σύμφωνα με την ταυτότητα και έκφραση φύλου.
Δεν επιτρέπεται να λες “άνδρα” μια διεμφυλική γυναίκα, είτε έχει ολοκληρώσει ΝΑΤΦ, είτε όχι.
Τί είναι αυτό που οφείλει να ερευνήσει η αστυνομία, όταν υπάρχει ένα ΛΟΑΤΚΙ+ θύμα ανθρωποκτονίας;
Σύμφωνα με το άρθρο 82Α (“Έγκλημα με ρατσιστικά χαρακτηριστικά”) του Ποινικού Κώδικα, όταν ο δράστης έχει επιλέξει το θύμα του λόγω μίας προστατευόμενης ιδιότητάς του, ανάμεσα στις οποίες είναι και ο σεξουαλικός προστανατολισμός, η ταυτότητα φύλου ή τα χαρακτηριστικά φύλου, αυτό πρέπει να ληφθεί υπόψη από τις αστυνομικές και εισαγγελικές αρχές, διότι έχει αυξημένη ποινή.
Στην ανθρωποκτονία από πρόθεση βέβαια η ποινή είναι ήδη μεγάλη (άρθρο 299 ΠΚ: ), αλλά εάν κριθεί ότι όντως ο δράστης σκότωσε το θύμα επειδή είναι τρανς, τότε το άρθρο 82Α προσθέτει άλλα δύο (2) χρόνια στο ελάχιστο όριο της ποινής, πράγμα που έχει πρακτική αξία όταν αναγνωρίζονται (αν αναγνωριζονται) ελαφρυντικά στον δράστη.
Επομένως, η αστυνομία οφείλει κατά την έρευνά της να ελέγξει εάν υπήρξε το στοιχείο του τρανσφοβικού εγκλήματος, δηλαδή αν ο δράστης σκότωσε την άτυχη τρανς λόγω της ταυτότητας φύλου της.
Πώς θα το διαπιστώσει αυτό η Αστυνομία;
Από τον Ιούλιο του 2022 (δηλαδή πέρσι τέτοιες μέρες) το Αρχηγείο της Αστυνομίας έστειλε στα αστυνομικά τμήματα έναν Οδηγό Αντιμετώπισης και Διαχείρισης Περιστατικών Βίας κατά ΛΟΑΤΚΙ+ πολιτών. Σε αυτό τον οδηγό (που αποτελεί ΔΙΑΤΑΓΗ του Αρχηγού προς όλους τους αστυνομικούς) αναφέρονται όλα τα παραπάνω για το άρθρο 82Α και επιπλέον περιλαμβάνει τους “Δείκτες Προκατάληψης”.
Οι Δείκτες Προκατάληψης είναι ερωτήματα που πρέπει να απαντήσει η αστυνομική έρευνα προκειμένου να καταλήξει εάν το έγκλημα ήταν τρανσφοβικό. Αποτελούν μετάφραση από τους “Δείκτες Προκατάληψης” του Οργανισμού για την Ασφάλεια και την Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ), δηλαδή διεθνούς οργανισμού που έχει σύμβαση με την Ελλάδα για την καταγραφή των ρατσιστικών εγκλημάτων.
Τα ερωτήματα αυτά, στα οποία πρέπει να δώσει απάντηση η αστυνομική έρευνα είναι τα εξής:
i) MΑΡΤΥΡΙΚΗ ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΤΟΥ ΘΥΜΑΤΟΣ
– Μήπως ο μάρτυρας ή θύμα αντιλήφθηκε ότι η εγκληματική πράξη που προέκυψε είχε κίνητρο τη βία κατά ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων; (ενδέχεται το θύμα ή ο μάρτυρας να μην έχει συνειδητοποιήσει ότι είναι το θύμα ενός εγκλήματος μίσους. Μπορεί να αρνείται ή να εύχεται να μην είναι έγκλημα μίσους καθώς μπορεί να αρνείται ότι είναι ένα άτομο ΛΟΑΤΚΙ+).
– Το θύμα εμπλέκεται σε δράση προώθησης των δικαιωμάτων/ θεμάτων/ υπηρεσιών των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων τη στιγμή του περιστατικού;
– Το θύμα ήταν σύντροφος; Κρατούσαν τα χέρια ή αντάλλασσαν φιλιά; Φορούσαν σήματα/ κορδέλες/ ρούχα των ΛΟΑΤΚΙ (ουράνιο τόξο / ροζ ή μαύρα τρίγωνα; )
– Είναι το θύμα γνωστό στο ευρύ κοινό ως ΛΟΑΤΚΙ+ άτομο ή υποστηρίζει τα δικαιώματα της συγκεκριμένης ομάδας πολιτών;
ii). ΣΧΟΛΙΑ, ΓΡΑΠΤΕΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ, ΧΕΙΡΟΝΟΜΙΕΣ
– Ο δράστης χρησιμοποίησε ομοφοβική ή τρανσφοβική γλώσσα ή ορολογία όταν διέπραττε το αδίκημα;
– Ο δράστης αναφέρθηκε στον αντιληπτό σεξουαλικό προσανατολισμό ή τη διεμφυλική του κατάσταση ή την ταυτότητα φύλου του θύματος;
– Ο δράστης έγραψε ομοφοβική ή τρανσφοβική δήλωση ή αναφέρθηκε γραπτώς στην αντιληπτή ταυτότητα ή στον σεξουαλικό προσανατολισμό (π.χ. ηλεκτρονική/ φυσική αλληλογραφία, κοινωνικά μέσα δικτύωσης);
– Ο δράστης χρησιμοποίησε χειρονομίες που υποδεικνύουν σεξουαλικό προσανατολισμό;
– Στην σκηνή του εγκλήματος υπάρχουν αποτυπωμένα ομοφοβικά ή τρανσφοβικά συνθήματα (γράφιτι)?
iii) ΕΜΠΛΟΚΗ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΩΝ ΟΜΑΔΩΝ ΜΙΣΟΥΣ Ή ΤΩΝ ΜΕΛΩΝ ΤΟΥΣ
– Ο δράστης αναγνωρίστηκε ως μέλος μιας οργανωμένης ομάδας μίσους;
– Ο δράστης επέδειξε με το ντύσιμο ή με κάποιο τατουάζ την ένδειξη ότι ανήκει σε οργανωμένη ομάδα μίσους;
– Ο δράστης εντοπίζεται διαδικτυακά με κάποια ομάδα μίσους, ή μέσω κοινωνικής δικτύωσης κ.λ.π.;
– Ο κατηγορούμενος είναι γνωστός για ρατσιστικούς λόγους που έχει δημόσια δώσει ή ομοφοβικά ή τρανσφοβικά σχόλια ή δημόσιους λόγους (γραπτώς ή προφορικώς;)
– Κάποια ομάδα μίσους ανέλαβε την ευθύνη για το περιστατικό;
iv) ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ ΚΑΙ ΧΡΟΝΟΣ.
– Μήπως η επίθεση έλαβε χώρα κατά τη διάρκεια μιας ΛΟΑΤΚΙ+ εκδήλωσης (Φεστιβάλ υπερηφάνειας);
– Μήπως η επίθεση έλαβε τόπο σε χρονική στιγμή η οποία έχει ιδιαίτερη σημασία για τους ΛΟΑΤΚΙ+;
– Η επίθεση έγινε κοντά σε ΛΟΑΤΚΙ+ κτίριο / μπαρ / κέντρο;
– Μήπως η επίθεση έγινε σε τόπο γνωστό ως σημείο συνάντησης ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων;
– Μήπως η επίθεση έγινε σε τόπο γνωστό για γνωριμίες ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων;
– Μήπως το περιστατικό έγινε κοντά σε περιοχή που δουν ομάδες αντίθετες ιδεολογικά;
– Το περιστατικό έγινε σε τοποθεσία / χρόνο που προηγούμενα περιστατικά διαδραματίστηκαν ή τελέστηκαν κατά παρόμοιο χρόνο;
– Υπάρχει πρότυπο στον τύπο της επίθεσης / συνθήματα / βία;
– Ο δράστης έχει ιστορικό δράσης τέτοιου τύπου αδικημάτων;
vi) ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΒΙΑΣ.
– Υπήρξε ασυνήθιστο επίπεδο βίας / βαναυσότητας ή σεξουαλικής βίας που να σχετίζεται με την υπόθεση ή να μην συνάδει με τα πραγματικά περιστατικά της υπόθεσης;
– Η βία επικεντρώθηκε σε σεξουαλικά ή γενετικά όργανα;
vii) ΕΛΛΕΙΨΗ ΑΛΛΩΝ ΚΙΝΗΤΡΩΝ
– Ο δράστης επέδειξε απουσία οικονομικού ή άλλου κινήτρου κατά τη διάρκεια τέλεσης της επίθεσης (απουσία κλοπής κατά τη διάρκεια της επίθεσης ή της διάρρηξης);
Από την παράδοση της σκυτάλης του βραβείου ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΜΟΣ στον Παναγιώτη Δημητρά, φωτογραφία Αλέξανδρος Παύλου
Στο πλαίσιο του 24ου Αντιρατσιστικού Φεστιβάλ, έγινε μια συζήτηση με θέμα “Απο την Πύλο έως τον Έβρο, ένα κρατικό έγκλημα σε επανάληψη“. Ο Παναγιώτης Δημητράς έκανε παρέμβαση και αναφέρθηκε στις καταγγελίες για κακουργήματα που αντιμετωπίζει το ΕΠΣΕ και η Aegean Boat Report.
στις πάνω από 200 καταγραφές που έχει κάνει το Ελληνικό Παρατηρητήριο Επαναπροωθήσεων και δεν σχολιάζονται πουθενά στην ελληνική δημόσια σφαίρα.
στις 32 δίκες που ξεκίνησαν το 2021 στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και αφορούν παράνομες επαναπροωθήσεις αλλά και στο γεγονός ότι αυτή η εξέλιξη έχει αποσιωπηθεί από τα ΜΜΕ της Ελλάδας.
στις καταγραφές της Ύπατης Αρμοστείας για τους Πρόσφυγες που περιλαμβάνουν εκδιώξεις από τα νησιά κι από τον Έβρο, στη συνεργασία που είχε το ΕΠΣΕ και η Aegean Boat Report με την Αρχή και στο πως κατέληξε στο να δεχθούν οι δύο οργανώσεις ποινική δίωξη από την ελληνική κυβέρνηση.
Shipwreck in Pylos: Investigation by the Piraeus Naval Court for the actions of the Coast Guard challenged by Sophie In’t Veld and EP LIBE
The Piraeus Naval Court has launched a preliminary investigation into the criminal responsibility of the Coast Guard in relation to the deadly refugee tragedy off Pylos. The news of the investigation by the Naval Court was made public by EU Commissioner for Home Affairs, Ylva Johansson, during yesterday’s meeting of the Civil Liberties, Justice, and Home Affairs Committee (LIBE) of the European Parliament. “The investigation into the actions of the Coast Guard is a matter that has to do with the Naval Court, and they should investigate the actions of the Coast Guard, a different strand of investigation that is ongoing and this should be our first investigation at this moment,” Johansson said.
LIBE reiterated its call to the Greek authorities and the European Commission to urgently conduct an independent and transparent international investigation into the deadly shipwreck. “The actions of the Greek authorities and Frontex must be examined, as well as their compliance with European and international law, in particular the legislation on search and rescue at sea,” said MEP Birgit Sippel.
Sophie In’t Veld said she did not trust the Greek authorities and noted that only the truth would do justice to the memory of the hundreds of victims. “Frankly, Commissioner, I am tired of hearing that we have no competence. The European Commission is always able to respond to all kinds of crises. It has realism and flexibility. I am sorry, but it is really naive to say that the Greek authorities will take care of the matter and that we can trust them. You mentioned the naval tribunal, the Greek judiciary. We also met it in the case in Farmakonissi. Greece has been condemned by the European Court of Human Rights and it is quite a similar situation. Well, if you see that this naval tribunal is not credible, then why do we trust it in this case? The least the Commission can do, even if it has no legal powers, is to put political pressure on Greece to allow an international, independent investigation before all the evidence is destroyed. Six hundred people are at the bottom of the Mediterranean Sea and they deserve justice”, Sophie In’t Veld pointed out.
RACIST CRIMES WATCH - Παρατηρητηριο Ρατσιστικων Εγκληματων 